Xestión de usuarios e permisos.

Xestión de usuarios e permisos

Creación de grupos de usuarios.
Linux e Windows son sistemas multiusuarios. Isto permite que varias persoas poidan usar o mesmo ordenador para realizar as súas tarefas.
Ambos os dous sistemas operativos xestionan a información asignando contas aos distintos usuarios. Dependendo do tipo de usuario,y os permisos que tenga,el sistema lle permite o acceso aos recursos aos que estea autorizado.

Para crear un grupo de usuarios:Estes pasos non se poden completar en Windows 7 Starter, Windows 7 Home Basic nin Windows 7 Home Premium.
1.Para abrir Microsoft Management Console, faga clic no botón InicioImagen do botón Inicio, escribammc no cadro de busca e despois prema a tecla ENTRAR. Requírese permiso de administrador Se se lle solicita un contrasinal de administrador ou unha confirmación, escriba o contrasinal ou proporcione a confirmación.
2.No panel esquerdo, faga clic en Usuarios e grupos locais.
3.Se non ve Usuarios e grupos locais
4.Faga dobre clic na carpeta Grupos.
5.Faga clic en Acción e, a continuación, faga clic en Grupo novo.
6.Escriba un nome de grupo e unha descrición.
7.Faga clic en Agregar e escriba o nome da conta de usuario.
8.Faga clic en Comprobar nomes e, a continuación, faga clic en Aceptar.
9.Faga clic en Crear.

Identificación:
Para entrar nun sistema operativo multiusuario solicítase un nome de usuario(login) e un contrasinal (password)
Unha vez introducidos estes datos,el sistema operativo permite o acceso aos recursos que se teñan autorizados dependendo do tipo de usuario.

A entrada ao sistema faise en tres sinxelos pasos:
1.Clicar no usuario ao que se queira acceder.
2.Escribir o contrasinal.
3.Darle a Intro ou a frecha de cor verde da dereita.
Xestión de contas en Windows:
A contas dos usuarios xestiónanse dende Contas de usuario no Panel de control.
Pódense crear novas cuentas,modificar ou eliminar as existentes,etc.

Xestión de conta en Windows

Para borrar usuarios en Windows séguese estes pasos:

1. Entra en "Panel de Control".

2. Clic en "Ferramentas Administrativas".

3. Clic en "Administracion de Equipos".

4. Despois clic en "Usuarios Locais e Grupos".

5. Dobre clic en "Usuarios".

6. No menú da dereita podes seleccionar a conta que queres eliminar, dálle clic dereito e elixe "Eliminar" e listo esta feito a conta desapareceu.

Espacio de traballo:

Ao espazo de traballo dun usuario chámaselle Conta de usuario.A cada conta asígnaselle un directorio específico no disco duro onde se almacena toda a información de cada usuario,sus documentos,favoritos,personalización do escritorio,etc.

Identificación

Tipos de usuarios:

Normalmente no sistema existe un Administrador e o resto son usuarios.
-Administrador ou root:Es o encargado da configuración e mantemento do sistema. Ten acceso e privilexios sobre todos os recursos. Pode instalar e desinstalar programas ou hardware,gestionar aos usuarios,etc.Neste é posible realizar modificacións que inflúen sobre outros usuarios do equipo xa que as actividades que se autorizan baixo estas contas abranguen dende a instalación e eliminación de programas ata as modificacións en configuracións relacionadas á seguridade.

Administrador

-Usuario:Es quen utiliza o sistema e ten acceso aos recursos que o administrador lle permite. Non pode cambiar a configuración nin eliminar arquivos esenciais.
-Grupo:Los usuarios asócianse en forma de grupos para facilitar certas tareas,como compartir recusos. Cada usuario poderá acceder aos seus propios recursos e aos do grupo ao que pertence.
-Conta de convidado:Similar ao usuario, coa diferenza de que non está protexida por contrasinal. Está pensada para que usuarios que non teñen unha conta propia no equipo poidan utilizala nun momento puntual, como ver o correo ou navegar. Na medida do posible non se recomenda o seu uso.
Exemplos de grupos Alumnos,Profesores,Invitados,etc.
Adxudicación de permisos en Windows:
Para definir ,ver, cambiar ou quitar permiso de arquivos e carpetas en Windows:
1. Facer clic co botón dereito do rato no arquivo ou carpeta e seleccionar Propiedades.

Clic en propiedades

2. Selecionar a pestana Seguridade. Móstrase un listado de todos os grupos ou usuarios que teñen dereito sobre o obxecto.
3. Utilizar o botón Quitar para eliminar os usuarios que non terán acceso,o ben,Agregar para engadir novos usuarios.
4. Ao seleccionar un grupo ou usuario móstranse os Permisos de usuario de que dispón podendo permitirse ou denegar cada un deles.
Se na ventá Propiedades non se mostra a pestana Seguridade:
1. Facer clic en Inicio.
2. Entrar no Panel de control.

Entrar en panel de control

3. Seleccionar Aparencia e temas.
4. Entrar en Opcións de carpeta.
5. Na pestana Ver, desactivar a casa Utilizar uso compartido simple de archivos,que encóntrase no apartado Configuración avanzada.

Para máis información sobre este tema prema aquí

Configuración dunha rede

Configuración dunha rede
Configuración
Unha vez instalados os elementos que compoñen unha rede, o seguinte paso é configurar cada un dos equipos para que a rede comece a funcionar. Tanto Windows coma Linux detectan e configuran automaticamente a rede ao instalarse.
Non obstante, en calquera momento se pode verificar ou modificar esta configuración. Para iso desenvólvense os seguintes pasos:  
Windows.
1. Entrar no menú inicio.
2. Facer clic co botón dereito do rato na icona Mis sitios de rede. Aparecerá a icona que informa sobre o estado da rede de área local.
3. Premer sobre esta icona co botón dereito do rato e seleccionar Propiedades.
4. Facer dobre clic sobre (protocolo internet...)
Unha vez seguidos estes pasos, tanto en Linux coma en Windows, aparece o cadro de diálogo coas propiedades da conexion de área local dende onde se poden configurar parámetros, tales como:
-Nome do equipo
-Grupo de traballo
-Máscara de subrede
-Porta de enlace
-DNS
Explicación máis detallada:
 Configuración da rede para Windows Vaia a Inicio/Panel de control. Dentro do Panel de control, busque a icona "Conexións de rede" e faga dobre click sobre vostede. Ábrese unha ventá na que aparece unha icona denominada "Conexión de área local".
XP4Pinche co botón dereito sobre a icona "conexión de área local" e no menú contextual que se desprega, escolla a opción Propiedades.
XP6
Busque na lista de elementos o protocolo Internet (TCP/IP). Se non aparece o protocolo Internet entre os elementos instalados, proceda a instalalo da seguinte forma: faga click sobre o botón "Instalar... ", escolla Protocolo e pique sobre "Agregar... ". Na lista de protocolos de rede escolla o protocolo Internet (TCP/IP).
XP7Seleccione Protocolo Internet (TCP/IP) e faga click sobre "Propiedades". Abrirase unha ventá para introdución de datos.
XP9
Marque "Usar a seguinte dirección IP".
Complete os campos:

- dirección IP
- máscara de subrede
- porta de enlace predeterminada

Complete os campos SÓ cos datos proporcionados polo area de Soporte (ao solicitar a conexión do seu ordenador persoal á rede da UCO), se utiliza outros pode crear graves conflitos na rede.

Marque "usar as seguintes direccións de servidor DNS"

No campo servidor DNS preferido introduza: 150.214.110.3
No campo servidor DNS alternativo introduza: 150.214.110.82 
pique sobre Aceptar.

Vaia agora á icona MIPC no escritorio e co boton dereito do rato pique sobre propiedades no menú que se desprega. Mostraralle propiedades do sistema.

XP1

Seleccione a etiqueta nome do equipo.

XP2

Desta forma asigna un nome ao seu equipo.El nome do seu equipo é un dato que lle proporcionará o area de soporte ou o seu operador de centro e é necesario xa que identifica o equipo que está en rede.

O grupo de traballo non é obrigatorio e determínao o usuario do equipo ( normalmente un grupo de persoas dun departamento poñen o mesmo grupo de traballo) desta forma será máis facil localizar un equipo á hora de compartir algún recurso. Se non vai modificar o grupo de traballo, manteña o que hai por defecto.

Xa só quédalle reiniciar o equipo e non esqueza comprobar que o cable de rede esta picado á tarxeta de rede e ao punto da parede.

Se ten calquera problema non dubide en contactar co Area de Soporte ou o 
seu operador de Centro.
Identificación na rede:
Cada un dos equipos que pertencen a unha rede debe ter asignado un Nome distinto.
Ao seu vez,estos equipos deben pertencer a un mesmo grupo de traballo que identifica á rede.
Exemplos:
Grupo de casa:
CASA
Nome dos equipos:
PC Goyi
PC Alberto
PC Portátil
 Comprobar o funcionamento da rede
Windows.
1. Abrir o menú Inicio e facer clic sobre Mis sitios de rede. Aparece unha pantalla cos documentos compartidos na rede.
2. Para ver todos os ordenadores que forman parte da rede, facer clic en Ver equipos do grupo de traballo, mostrándose os equipos conectados á rede nese momento.
Conectarse a unha rede wifi dende un equipo
Para conectarte a Internet de xeito inarámico, a solución máis simple e común é facelo por Wi-Fi.
Para isto é necesario que dispoñas dun router inarámico, que será o encargado de transmitir o sinal. A maioría de routeres actuais posúen Wi-Fi. Estes adoitan ofrecer unha velocidade de 54 mbps (norma 802.11 gr), cun alcance de ao redor de 100 metros, pero existen tamén outras normas. Isto será suficiente para navegar e chatear, pero un pouco limitado para descargar grandes paquetes. É posible conectar varios PCs a un router, pero a velocidade diminuirá.
 Un equipo WiFi conéctase automaticamente á rede que haxa ao seu alcance.
Facendo dobre clic sobre a icona é posible elixir entre unha das redes inarámicas dispoñibles tendo en conta que as redes con seguridade habilitada requiren un contrasinal.
Conocer la dirección IP.
 Para coñecer a IP que ten asignada un equipo da rede, executar o comando:
-Ifconfig se é baixo Linux.
-Ipconfig se é baixo Windows.

 Non é improbable que ipconfig e sitios como www.whatismyip.com poidan mostrar en ocasións distintas direccións IP.
Isto débese a dúas posibilidades:
Pode ser que non consultases a interfase correcta (pode que teñas múltiples direccións IP que corresponden aos distintos modems/NIC/WiFi). Asegúrate de utilizar a opción /all (ipconfig/all) para revisar todas as interfases.
Pode que esteas a usar un router ou un proxy. O router pode efectuar unha conversión da dirección entre Internet e a túa rede local LAN (NAT).
Ping 
 "Ping" (forma abreviada de Packet Internet Groper) é sen dúbida a ferramenta de administración de redes máis coñecida. É unha das ferramentas máis simples xa que todo o que fai é enviar paquetes para verificar se unha máquina remota está a responder e, por ende, se é accesible a través da rede
 Serve para verificar a correcta conexión con outros dispositivos da rede. Ping envía paquetes de datos ao dispositivo especificado por unha dirección IP.
Ej/ ping 192.168.1.1.
Hai que comprobar as estatísticas para verificar se os paquetes enviados son entregados ou non.

Para máis informción sobre este tema clicar aqui. A continuación abrirase unha páxina onde poderas obter máis datos sobre as redes. 

 Ou vexa este video explicativo:

Creación de redes de locais

Creación de redes locais
Dispositivos de interconexión:
Os dispositivos necesarios para poder interconectar todos os equipos,formando unha rede de área local,variarán en función das características da rede. Os máis comúns son:
-Tarxetas de red:Cada un dos equipos debe ter instalada unha tarxeta de red. As tarxetas poden ser:
-Ethernet:Utilizan un conector RJ-45,parecido ao do teléfono,que é onde irá conectado ao cable.
-WiFi: Son tarxetas inarámicas que permiten conectar o ordenador á rede a través de ondas. Pódese utilizar a de calquera fabricante sempre que cumpra os estándares.
Os portátiles,normalmente, veñen equipados con ambas as dúas.
-Concentradores:Los concentradores son os dispositivos que conectan os cables que proceden de cada equipo.  Para iso dispoñen de portos con conectores RJ-45. Os concentradores poden ser:
-Hug: Es o máis básico e úsase en redes pequenas. Os datos que lle chegan son enviados a todos equipos da rede. O ordenador destinatario recibe a información e o resto omítena.
-Switch: Realiza a mesma función que un hub pero de forma "intelixente", xa que soamente envía os datos ao equipo destinatario.
Mais información:
Un concentrador é un dispositivo permite que centralizar o cableado de unha rede e poder ampliala. Isto significa que recibe un sinal e repite esta sinal emitindoa polos seus diferentes portos. Os concentradores non logran dirixir o tráfico que chega a través deles, e cualquer paquete de entrada é transmitido a outro porto (que non sexa o porto de entrada).Dado que cada paquete está a ser enviado a través de calquera outro porto, aparecen as colisións de paquetes como resultado, que impiden en boa medida a fluidez do tráfico. Cando dous dispositivos intentan comunicar simultáneamente, acontecerá unha colisión
entre os paquetes transmitidos, que os dispositivos transmisores detectan. Ao detectar esta colisión, os dispositivos deixan de transmitir e fan unha pausa antes de volver enviar os paquetes. Dentro do modelo OSI o concentrador opera a nivel da capa física (Capa 2), ao igual que os repetidores, e pode ser implementar utilizando unicamente tecnoloxía analóxica. Simplemente une conexións e non altera as tramas que lle chegan. 
-Puntos de acceso:Tienen a mesma funcionalidade que os hubs ouswitch, pero substitúen os cables por ondas.
-Router: É máis avanzado que un conector e permite xestionar direccións IP, conectar distintas redes entre sí, establecer a conexión a internet,etc. Se o router é inarámico é posible conectarse directamente cos equipos sen necesidade de concentradores ou cableado.

Router

-Cables de red:Aunque existen varios tipos, o máis utilizado en redes locais é o par trenzado. Trátase dun cable formado internamente por oito fíos condutores que se encontran trenzados de dous en dous para apantallalo contra interferencias.
Cando se trata de redes con requirimentos de altas velocidades recórrese a cable e dispositivos de fibra óptica. Encarece a montaxe dunha rede pero as prestacións son moi altas.

Cable de par centrado

Instalación y configuración de dispositivos
A instalación e configuración dos dispositivos de interconexión é moi sinxela. Algunhas nocións básicas son:
Tarxetas de rede. Retirar a carcasa do equipo e conectar a tarxeta nunha das rañuras de expansión dispoñibles. É necesario instalar os drivers da tarxeta no equipo; para iso, teremos que seguir os pasos que facilita o provedor utilizando o disco de instalación.

Tarxeta de rede

Concentradores. Non requiren configuración e abonda con conectalos á corrente eléctrica para que realicen a súa función.
Puntos de acceso. Simplemente deben estar conectados, cun cable, ao router ou a outro concentrador.
Descrición
Un concentrador é un dispositivo permite que centralizar ocableadode unha rede e poder ampliala. Isto significa que recibe un sinal e repite esta sinal emitindoa polos seus diferentes portos.Os concentradores non logran dirixir o tráfico que chega a través deles, e culquer paquete de entrada é transmitido a outro porto (que non sexa o porto de entrada).Dado que cada paquete está a ser enviado a través de calquera outro porto, aparecen ascolisións de paquetes como resultado, que impiden en boa medida a fluidez do tráfico. Cando dous dispositivos intentan comunicar simultáneamente, acontecerá unha colisión
entre os paquetes transmitidos, que os dispositivos transmisores detectan. Ao detectar esta colisión, os dispositivos deixan de transmitir e fan unha pausa antes de volver enviar os paquetes. Dentro do modelo OSI o concentrador opera a nivel da capa física (Capa 2), ao igual que os repetidores, e pode ser implementar utilizando unicamente tecnoloxía analóxica. Simplemente une conexións e non altera as tramas que lle chegan
Router. Ha de ser configurado cos parámetros do provedor de internet. Normalmente vén configurado para comezar a funcionar. Se é inarámico é conveniente asegurarse de que a rede inlámbrica ten a seguridade habilitada para impedir que outros usuarios teñan acceso.
Cableado. Un extremo conéctase á tarxeta de rede do equipo e o outro ao concentrador ou router. Hai que ter certas precaucións na súa instalación como non dobrar o cable, non o fixar á parede con material que poida danalo, etc.
Conexión dos componentes 
Actualmente a maioría das redes están organizadas en torno a un punto central que interconecta os dispositivos que a compoñen. Esta estrutura coñécese como topoloxía en estrela e caracterízase por conectar todos os equipos a un concentrador.
Un dos equipos desta rede pode actuar como servidor de impresión, servidor de correo, etc.
Para que a rede teña conexión a internet, soamente hai que conectar o concentrador a un router conectado a internet. Isto converte esta rede de área local nun intranet.
Para crear subredes ou ampliar a rede é posible conectar concentradores entre si utilizando un porto especial que dispoñen para iso.
Mais información:
Na topoloxía Estrela - Bus podemos ver unha rede en bus ao que están conectados os hubs de
pequenas redes en estrela. Polo tanto, non hai ningún ordenador que se conecte directamente ao bus. Nesta topoloxía mixta, se un ordenador falla, entón é detectado polo hub ao que está conectado e simplemente íllao do resto da rede. Non obstante, se un dos hubs falla, entón os ordenadores que están conectados a el na rede en estrela non poderán comunicarse e, ademais, o bus se partirá en dúas partes que non poden comunicarse entre elas. Na topoloxía Estrela - Anel encontramos que o cableado forma fisicamente unha estrela, pero o hub ao que se conecta fai que a rede funcione como un anel. Desta forma, a rede funciona como un anel, pero coa vantaxe de que se un dos ordenadores falla, o hub se encarga de sacalo do anel para que este siga funcionando.

Topoloxia en estrela

Redes mixtas
É posible crear unha rede mixta con equipos cablear e equipos inarámicos.
Para iso utilízase un punto de acceso inarámico. Este punto permite conectar ambos os dous dispositivos de redes. É moi útil para conectar un portátil ou equipo afastado a unha rede cablear.
Os puntos de acceso, tamén chamados APs ou wireless accesspoint, son equipos hardware configurados en redes Wifi e que fan de intermediario entre o ordenador e a rede externa (local ou Internet). O access point ou punto de acceso, fai de transmisor central e receptor dos sinais de raio nunha rede Wireless.
Os puntos de acceso utilizados na casa ou en oficinas, son xeralmente de tamaño pequeno, compoñéndose dun adaptador de rede, unha antena e un transmisor de raio.
Existen redes Wireless pequenas que poden funcionar sen puntos de acceso, chamadas redes "ad-hoc" ou modo peer-to-peer, as cales só utilizan as tarxetas de rede para comunicarse. As redes mais usuais que veremos son en modo estructurado, é dicir, os puntos de acceso farán de intermediario ou ponte entre os equipos wifi e unha rede Ethernet cablear. Tamén farán a función de escalar a mais usuarios segundo se necesite e poderá dotar dalgúns elementos de seguridade.
Os puntos de acceso normalmente van conectados fisicamente por medio dun cable de pares a outro elemento de rede, en caso dunha oficina ou directamente á liña telefónica se é unha conexión doméstica. Neste último caso, o AP estará a facer tamén o papel de Router. Son os chamados Wireless Routers os cales soportan os estándar 802.11 a, 802.11 b e 802.11 g.

Rede mixta

Para mais información visitar esta paxina. 

Redes informáticas 2º avaliación

                 REDES INFORMÁTICAS
Definición: 
Unha rede é un conxunto de ordenadores conectados entre si, que poden compartir datos (imaxes, documentos, etc.) e recursos (unha impresora, disco duro, etc.).
A rede máis simple consta de dous ordenadores e a súa complexidade pode aumentar ata conectar miles de ordenadores en todo o mundo, tal e como sucede coa rede internet.
Básicamente a comunicación dentro dunha rede informatica é un proceso no que existen dous roles ben definidos para os dispositivos conectados, emisor e receptor que se van asumindo e alternando en distintos instantes de tempo. Tamén hai mensaxes que son o que estes roles se intercambia. A estrutura e o modo de funcionamento das redes informaticas actuais están definidos en varios estándares, sendo o máis estendido de todos o model TCP/IP, baseado no modelo de referencia ou teórico OSI.
Tipos de redes:  
As redes informáticas poden clasificarse de acordo con varios parámetros:
Segundo o seu tamaño ou área de cobertura:
-Redes de Área Local(LAN,Local Area Networks). Son redes de pequena extensión (rede dunha universidad,un edificio,una casa,etc)
-PAN (Persoal Area Network) ou rede de área persoal: está conformada por dispositivos utilizados por unha soa persoa.Ten un rango de alcance duns poucos metros.
-WPAN (Wireless Personal Area Network) ou rede inarámica de área persoal: é unha rede PAN que utiliza tecnoloxías inarámicas como medio.
-WLAN (Wireless Local Area Network) ou rede de área local inarámica: é unha rede LAN que emprega medios inarámicos de comunicación. É unha configuración moi utilizada polo seu escalabilidad e porque non require instalación de cables.
-CAN (Campus Area Network) ou rede de área de campus: é unha rede de dispositivos de alta velocidade que conecta redes de área local a través dunha área xeográfica limitada, como un campus universitario, unha base militar, etc. Non utiliza medios públicos.
-MAN (Metropolitan Area Network) ou rede de área metropolitana: é unha rede de alta velocidade (banda ancha) que dá cobertura nunha área xeográfica máis extensa que un campus, pero aínda así, limitada.
-VLAN: é un tipo de rede LAN lóxica ou virtual, montada sobre unha rede física, co fin de incrementar a seguridade e o rendemento. En casos especiais, grazas ao protocolo 802.11 Q (tamén chamado QinQ), é posible montar redes virtuais sobre redes  WAN. É importante non confundir esta implementación coa tecnoloxía VPN.
O seu nivel de acceso ou privacidade:
-Redes de Área Extensa(WAN,Wide Area Networks). Estas redes interconectan equipos xeograficamente máis dispersos (una ciudad,un país ou mesmo distintos continentes). 
-Internet: É unha rede mundial de redes de ordenadores.Se caracteriza por ser de acceso púcblico e permitir os seus usuarios comunicarse e compartir infórmación e servizos en todo o mundo.
-Intranet: É unha rede local que utiliza herramientas(web,correo electrónico,ftp,etc).Se pode considerar como unha internet privada que funciona dentro dunha mesma institución.
-Extranet: É unha rede privado virtual resultante da interconexión de dous ou máis intranets utilizando para iso internet como medio de comunicación. 
Equipos en una red
Nas redes, en particular nas redes locais, adoitan diferenciarse:
-O servidor. É o ordenador que proporciona recursos compartidos e servizos aos usuarios dunha rede. Os servizos poden ser de web, correo electrónico,impresión, etc.
-Os clientes. Son o resto dos equipos conectados á rede. Normalmente estes equipos traballan de forma autónoma accedendo á rede para intercambiar información ou utilizar os recursos e servizos que ofrece o servidor.
Vantaxas e desvantaxas do modelo cliente/servidor.
 Vantaxes da arquitectura cliente/servidor
O modelo cliente/servidor recoméndase, en particular, para redes que requiran un alto grao de fiabilidade. As principais vantaxes son:
-Recursos centralizados: debido a que o servidor é o centro da rede, pode administrar os recursos que son comúns a todos os usuarios, por exemplo: unha base de datos centralizada utilizaríase para evitar problemas provocados por datos contraditorios e redundantes.
-Seguridade mellorada: xa que a cantidade de puntos de entrada que permite o acceso aos datos non é importante.
-Administración ao nivel do servidor: xa que os clientes non xogan un papel importante neste modelo, requiren menos administración.
-Rede escalable: grazas a esta arquitectura, é posible quitar ou agregar clientes sen afectar o funcionamento da rede e sen a necesidade de realizar maiores modificacións.
Desvantaxes do modelo cliente/servidor
A arquitectura cliente/servidor tamén ten as seguintes desvantaxes:
-Custo elevado: debido á complexidade técnica do servidor.
-Un elo débil: o servidor é o único elo débil na rede de cliente/servidor, debido a que toda a rede está construída en torno a el. 
Afortunadamente, o servidor é altamente tolerante aos fallos (principalmente grazas ao sistema RAID).
Recurso compartido: É calquera dispositivo, conxunto de datos ou programa que pode compartirse nunha rede. Poden ser recursos compartidos os arquivos, as carpetas, unha base de datos, o disco duro, unha impresora, un DVD.
Conceptos básicos sobre redes: 
Cando se traballa con redes é necesario coñecer unha serie de conceptos, que son básicos para a súa montaxe, configuración e o seu posterior uso. Algúns deles son:
-A comunicación é o proceso que involucra un emisor, a unha mensaxe que será transmitida a través dunha canle e a un receptor.
Nunha rede, os ordenadores son emisores e receptores ao mesmo tempo. A canle é o medio polo que circulan os datos: cables, fibra optica, ondas, etc.
-Protocolo. Para que un emisor e receptor poidan entenderse entre si é necesario que utilicen unha mesma linguaxe. En informática, a esta linguaxe e  conxunto de regras chámaselle protocolo. O protocolomáis utilizado é o que emprega internet e se chama TCP/IP.
-Dirección IP. É a dirección de rede do ordenador. Cada un dos ordenadores que forman parte da rede identifícase por un número denominado dirección IP. A dirección IP está formada por catro números separados por puntos, cada un dos cales pode tomar valores entre 0 e 255.
-Mascara de rede. Número similar á dirección IP, que determina que parte da dirección IP especifica o equipo e que parte á subrede a que pertence. Utilízase para crear subredes.
-Grupo de traballo. Os equipos agrúpanse en subredes para facilitar o seu uso. Para que os equipos dunha rede se poidan conectar entre si han de estar no mesmo grupo de traballo.
-Porta de enlace ou Gateway. É a dirección IP a partir da cal se sae da rede local cara ao exterior, xa sexa outra rede ou internet. Adoita ser a IP do router.
-DNS, Sistema de Nomes por Dominio. As direccións IP son difíciles de recordar polos usuarios. Por iso utilízase o DNS que asocia as direccións IP a un conxunto de palabras máis faciles de recordar.
Para máis información: prema aqui 
Ou vexa este video: